วันอังคารที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2557

สิทธารถะ ในทรรศนะของข้าพเจ้า Siddhartha in my vision

พราหม์หนุ่มนามสิทธารถะ ผู้ที่ถวิลหาความหลุดพ้นจากสรรพสิ่ง ผู้ที่มีความแข็งกร้าวในจิตใจของตน
พรหมห์หนุ่มที่่พยายามค้นหาวิมุต เร่งเร้าในอารมณ์ มิตรผู้ซึ่งคอยห่วงหาดังเช่นเงาที่คอยติดตามร่างกายยามต้องแสงอย่างโควินทะ เพื่อนผู้ที่เป็นมากกว่าเพื่อน ยามเด็กจนถึงยามบั้นปลายแห่งสายธารของชีวิต
สิทธารถะผู้ที่มีความมุ่งมั่นในการแสวงหาความจริงแห่งสัจธรรมของชีวิต การที่พบพระพุทธเจ้าเป็นการพบเพื่อแสวงหา มิใชการพบเพื่อหลุดพ้น พระพุทธเจ้าผู้ทรงอยู่เหนือกิเลสทั้งปวง ผู้ที่หลุดพ้นตามวิถีแห่งธรรม การได้เสวนากับพระพุทธเจ้าไม่ได้ทำให้สิทธารถะผู้ที่มีความมุ่งมั่นเพื่อแสวงหาทางหลุดพ้นผู้นี้ได้หลุดจากมานะแห่งจิตใจของตนเอง จวบจนได้เรียนรู้แห่งธรรมชาติของมนุษย์ จากพรามห์หนุ่มผู้มีแววตาที่คมกริบ ร่างกายที่งดงาม ความอดทนในการใช้ชีวิตตามแบบแห่งพรามห์ ได้พบกับนางกมลา อิสตรีผู้ที่มีความงดงามยิ่งแห่งเรือนกายและลีลาแห่งกาม ผู้ที่ทำให้สิทธารถะได้เรียนรู้รสชาตของความรักและความอิ่มเอิบในกาม กามสวามีผู้ที่ทำให้สิทธารถะได้เรียนรู้ถึงความโลภ ความเห็นแก่ตัวเฉกเช่นพ่อค้าวานิช ทั้งหลายทั้งปวงดูเหมือนจะเป็นเครื่องพันธนาการผูกมัดสิทธารถะเอาไว้ให้ห่างไกลจากการหลุดพ้น จนได้พบชายแจวเรือข้ามฟากผู้ที่มีความลุ่มลึกในจิตใจ ผู้ที่เรียนรู้ชีวิตจากการแจวเรือข้ามฟาก ความสุข ความทุกข์ ความผิดหวัง ความสมหวัง เสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้ ต่างมีมาให้ได้เรียนรู้จากการแจวเรือ สิทธารถะได้เรียนรู้และได้มองเห็นถึงซึ่งความเป็นไปของสรรพชีวิต ทางที่เขาแสวงหามาตลอดทั้งชีวิต ทางที่เขาเลือกที่จะเดิน และทางที่เขาจะฝากชีวิตและความจริงทั้งหมดของสรรพสิ่งเอาไว้กับการแจวเรือ มนุษย์มีความแตกต่างกัน แต่ความเหมือนที่มนุษย์เหมือนกันคือ .....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น